pagka gising sa umaga during weekends, kadalasan ay gumagawa ako ng brewed coffee to start our day. pag nakasalang na yung kape sa coffee maker, lalabas muna ako para kunin ang mail at magbasa ng LA times. babalik lang ako pag tapos na yung pag brew at amoy na amoy na yung kape sa loob ng bahay. quirky, i know, but the smell of coffee makes me happy.
sira ulo ba ako para ma enjoy ang simple pleasure na ito?
ang mga paborito kong show sa cable, right now. lahat ito ay nakakatawang pagpapakita ng kapritsuhan sa kultura ng aming adopted hometown dito sa southern california:
pag wala kayong magawa, imbis na magjakol eh panoorin na lang ninyo ang three shows na ito sa TV. on sekantot, maraming nudity at sex dito kaya pwede kayong magjakol habang nanonood.
ako? i watch it for the story because they’re all fucking great shows.
MAHALAGANG BALITA… “di-dit-ditdididit” (sound epeks na morse code na ginagamit sa radio news). TIME CHECK…ang oras sa buong kapuluan: limang minuto, makaraan ang truck ng basura. ang oras ay hatid sa inyo ng “Ruby Blade Pomade, Ang Pomada ng mga Nag-aahit!”… ding-dong (doorbell sound epeks ng time check)
BANGKOK, Thailand (AP) — Thai policemen who break rules will be forced to wear hot pink armbands featuring “Hello Kitty,” the Japanese icon of cute, as a mark of shame, a senior officer said Monday. Police officers caught littering, parking in a prohibited area, or arriving late — among other misdemeanors — will be forced to stay in the division office and wear the armband all day, said Police Col. Pongpat Chayaphan.
sana gawin din yang “hello kitty armband” gimmick sa mga pulis ng pilipinas. kaya lang ang suggesion ko (para naman magkaroon ng kaunting nationalistic epeks) ay ito: ang lahat ng pulis na mahuhuli na nango ngotong ay magsusuot ng darna costume ng isang linggo.
ang video balitang ito ay hatid sa inyo ng birch tree holland powder milk – ang gatas na may gata.
the 1st fart of our program are two songs from unkyel batjay…
isa sa paborito kong palabas sa cable TV ngayon ang “weeds”. ang main theme song nito ay “little boxes” ni malvina reynolds. nag record ako ng cover para tribute baga: pakinggan ninyo ang “The BatJay Version“, dedicated sa lahat ng taong gustong i-legalize ang pot.
ni record ko rin ang “patience” ng GnR (hindi ito tungkol sa tinapay), isa sa mga paborito kong kanta ni pareng axl. sana magustuhan ninyo ito, dear brader en sister.
ang mga kaputa-putahang pakyut na kantang inyong narinig sa programang ito ay hatid sa inyo ng Tito Remy’s Kesong Puti, ang kesong gawa sa kupal. subukan ang bagong special kasoy flavor na gawa sa kupal ng mga supot na taga antipolo.
nung nasa singapore pa kami nakatira, isa sa mga paborito kong gawin ay magpunta sa lucky plaza pag linggo. day off kasi ng mga OFW at lahat ng mga pinoy ay dito nagpupunta para tumambay, bumili ng mga kapinoyan na gamit tulad ng toyo, suka, manggang hilaw, chocnut at pelikula ni judy ann santos.
pero para sa karamihan ng mga tulad kong sabik na may makausap na kabayan, excuse lang yung may bibilhin na gamit. ang talagang puntirya mo para magpunta sa lucky plaza ay para may maka kwentuhan, kahit na sandali. ang paborito kong gawin pag narooon ako ay makipag landian sa mga sales lady habang bumibili ng patis.
biglaan yung pagpasok ng middle age para sa akin. pakiramdam ko ay parang may kung sinong wise guy na diyos sa langit ang biglang pumindot ng isang master switch. one moment ay perfect looking, the next moment – click, ancient and tired. bigla ko na lang napansin isang araw, gaining face na ako. bwakanginangyan, nakakalbo ka na nga, yung natira pang kakaunting buhok ay kulay puti pa.
ang pinaka masakit sa lahat ay bigla ko na lang napansin kanina na tinutubuan na ng buhok ang tenga ko. di ba mga lolo lang ang mayroong buhok sa tenga?
ano-ano pa ba ang mga signs ng pagtanda? gusto ko kasing malaman kung malapit na akong maging amoy lupa.
habang tumatanda ka, parami ng parami ang mga ginagawa mo para makaiwas sa sakit. actually, if you wait long enough, darating yung panahon na kailangan mo na ng maintenance na gamot para sa mga chronic na sakit, tulad ng heart disease, diabetes at alipunga. imbento ko lang yung alipunga. hehehe.
pag bibili ka ng bahay dito sa america, kadalasan ay uutang ka ng pera. bihira lang naman kasi ang mga tao rito na tulad ng mga ibang government officials natin sa pilipinas na nagbabayad ng cash pag bumibili ng property dito sa california. but i digress.
para makautang ka ng perang pambili ng bahay, dapat ay may dati ka nang utang. weird logic, ‘no? gusto kasing makita ng mga nagpapautang dito na una, mayroon kang utang, at ikalawa, ibidinsya (bisaya kasi ako) na kaya mo itong bayaran.
eh pano pag wala kang utang?
good question, gentle reader. pag wala kang utang, walang magpapautang kaya ang advice ko ay pumunta ka na lang sa grocery at bumili ng bahay ng posporo.
on the air na naman si howlin’ dave, care of his old pinoy rock and rhythm show sa 105.9 RJ Underground, isang bagong FM station sa maynila. bisita kayo: they play classic rock na mukhang ok, so far.
six years na akong OFW this week. six years nang wala sa pilipinas. naalala kong bigla yung huling linggo ko bago umalis, nagpunta kami sa simbahan ng antipolo para humingi ng kaunting swerte sa magiging byahe ko papuntang singapore. nakasabay pa namin si president arroyo sa simbahan. nagdarasal dahil papunta ata siya sa malaysia during the same week. muntik ko pa ngang natapakan dahil hindi ko agad nakita. malayo kasi ang agwat ng age at height namin.
